Λούφα και οικοκυρική

Για να πω την αλήθεια, νοικοκυρά με την κλασική έννοια του όρου, δεν είμαι! Και για να είμαι απολύτως ειλικρινής, όχι μόνο με την κλασική δεν είμαι, αλλά ούτε και με την σύγχρονη. Οι δουλειές του σπιτιού μου φαίνονται αγγαρεία και κακόγουστο καψόνι. Τιμωρία του Ταρτάρου! Εκεί που έχεις φτύσει αίμα και έχεις ιδρωκοπήσει για να τα καθαρίσεις και να τα σεστάρεις όλα, να, έρχεται το φλιτζάνι του συντρόφου και σου χαλάει τη γυάλιση του νεροχύτη. Μετά από μισή ώρα, να και το πιατάκι του σνακ! Κάνεις να ανοίξεις το πλυντήριο πιάτων για να εξαφανίσεις τις παραφωνίες που φυτρώνουν ανά δεκάλεπτο και γλιστράς πάνω στο υπόλοιπο της μπανάνας που τα βλαστάρια σου ελαφριά τη καρδία προσγείωσαν στο καλογυαλισμένο σου πάτωμα. Τρέχεις για τη σφουγγαρίστρα και πέφτεις πάνω σε παιχνίδια που σου πήρε μια ώρα να μαζέψεις και να κρύψεις στα κουτιά τους. Σκύβεις να τα μαζέψεις, αφού κανένα τέκνο δεν παίζει μαζί τους, και όπως με κόπο σηκώνεις τη μεσούλα σου, που από τις πολλές επικύψεις κοντεύει να κοπεί, με την άκρη του ματιού σου βλέπεις οτι ένας τρομερός μαξιλαροπόλεμος βρίσκεται εν εξελίξει. Ε, τότε φωνάζεις ή δε φωνάζεις; Φωνάζεις! Τα γλυκούλια σου, σαν καλά και υπάκουα παιδάκια που είναι κατεβαίνουν από τον καναπέ τρέχοντας και εσύ για άλλη μια φορά ξαναμαζεύεις και τακτοποιείς τα μαξιλάρια. Δεν προλαβαίνεις να βάλεις το πρώτο στη θέση του και ακούς ένα γκαπ γκαπ και σε κλάσμα δευτερολέπτου, άλλο ένα γκαπ γκαπ. Τα υπάκουα παιδάκια σου αποφάσισαν να παίξουν κυνηγητό και όρισαν ως τέρμα το τζάμι που με λύσσα προσπάθησες να κάνεις αόρατο. Τα αποτυπώματα από τέσσερις μικρές παλάμες σε χαιρετούν! Η΄μήπως σε μουτζώνουν; Υπομονή! Που θα πάει; Θα τελειώσεις κάποια στιγμή. Πόση δουλειά έχεις ακόμη; Δεν είναι δυνατόν! Το σπίτι είναι στο ίδιο χάλι που βρισκόταν το πρωί. Μα τι κάνεις όλη μέρα; Και γιατί είσαι τόσο κουρασμένη αφού δεν κάνεις τίποτα; Ξεκίνα πάλι από την αρχή για μια ακόμη αιωνιότητα. Γι αυτό λέω, μαρτύριο των Ταρτάρων τα οικιακά. Συνεχώς γύρω από την ουρά μας τρέχουμε σαν το σκύλο ή σαν τα υποζύγια στο μύλο, κάθε μέρα για αιώνες! Δεν το αντέχω και λουφάρω. Αν μπορώ να τις αποφύγω τις αποφεύγω. Αν μπορώ να λουφάρω, λουφάρω. Τα απολύτως αναγκαία, όσα βλέπει η πεθερά και ίσα ίσα να λειτουργεί ο οίκος.