καλώς συναντηθήκαμε mareld, σε ευχαριστώ. Έριξα μια γρήγορη ματιά στα ιστολόγιά σου, και ένα έχω να πω: όχι μόνο ο ΄Ερωτας και ο Απρίλης αλλά και όλες οι Μούσες μαζί, μαζί και ο Ιπποκράτης ήρθαν στην κούνια σου και με φιόρα σε έραναν και σε μοίραναν!
Την βλέπω τη δουλειά, τα παιδιά μου πάλι στη δίαιτα ... μέχρι να διαβάσω τις αναρτήσεις σου. Ποίος βάνει τώρα παδέλα, όταν έχει μπροστά του τόσο καλά μπλογκ; Και μια και είπα δίαιτα εσύ που τα αμινοξέα και τις γλουτένες τις έχεις κάνει πίνακα ζωγραφικής και αφού και με την ξανθιά(!?)επιστημόνισσα Βάρβογλη καταπιάνεσαι, μπορείς να μου πείς αν η δίαιτα γλουτένης-καζεϊνης, μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα; Εδώ περιμένω μονολεκτική απάντηση, αν έχεις διάθεση όμως για περισσότερες διευκρινίσεις θα πρότεινα το άλλο μου blog που το διαβάζουν αυτιστικογονείς http://pandsnowqueen.blogspot.com
Η θάλασσα με βουρλίζει και μένα, (όπως κάθε νησιώτη), προσπαθώ να θυμηθώ ένα σχετικό τραγούδι του Λάγιου που πολύ μου άρεσε όταν το είχα ακούσει, αλλά η μνήμη ασθενής και οι Μούσες απούσες!
mareld... πόσο με ταξιδεύει αυτό το '' μπροστά μου ήρθανε τα πεύκα...''!!! Σε ευχαριστώ! Με έκανες να θυμηθώ, κάτι που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο άντρας μου και σύντροφος αγαπημένος, μου έκανε δώρο και τον Β΄ τόμο από το έργο του Λουδοβίκου Σαλβατόρ ''ΖΑΝΤΕ'' που είναι μια περιήγηση Ζακύνθου και Σροφαδίων στις απαρχές του 20ου αιώνα. Διαβάζοντας λοιπόν τον εν λόγω τόμο και έχοντας κάνει ήδη 2 trekking (το πρώτο ήταν η προαναφερθείσα ανάβαση στο Σκοπό, το δεύτερο προς Βραχίωνα, στην Λούχα, με αφετηρία πάντα... τον Αγγερικό), υποσχέθηκα στον εαυτό μου το επόμενο καλοκαίρι να ακολουθήσω την διαδρομή, Κάτω Βολίμες-¨Άγιος Ανδρέας. Τα ανίψια μου όμως, που εξ απαλών ονύχων με συντροφεύουν σε αυτές τις εξερευνήσεις -κατά πως τις έλεγαν τότε- προτιμούν μια ''παρά θίν αλός'' διαδρομή παρά τους γκρεμνούς και τα λαγκάδια. πω, πω ! Δύο γραμμές ήθελα να γράψω και κοίτα τι έκαμα! Μη σε χασομεράω άλλο. Συμπάθα με.
Εγώ είμ' αγριολούλουδο που φύτρωσε στον κάμπο.
Ένα κρινάκι ταπεινό στην άπλα της κοιλάδας.
.......Μην παραξενευόσαστε που είμαι ηλιοκαμένη.
Για τη μελαχρινάδα μου ο ήλιος είναι ο φταίχτης........
Μες το μεθύσι του έρωτα αφήστε με να μείνω.
Κι ας κυματίζει πάνω μου αιώνια η αγάπη.
Καλώς σε βρίσκω φιόρο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφες οι φωτογραφίες σου!
Είμαι εδώ αρκετή ώρα και νοσταλγω τη θάλασσα, τη βρυσούλα!
Καλή συνέχεια και καλό μήνα!
καλώς συναντηθήκαμε mareld, σε ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈριξα μια γρήγορη ματιά στα ιστολόγιά σου, και ένα έχω να πω: όχι μόνο ο ΄Ερωτας και ο Απρίλης αλλά και όλες οι Μούσες μαζί, μαζί και ο Ιπποκράτης ήρθαν στην κούνια σου και με φιόρα σε έραναν και σε μοίραναν!
Την βλέπω τη δουλειά, τα παιδιά μου πάλι στη δίαιτα ... μέχρι να διαβάσω τις αναρτήσεις σου. Ποίος βάνει τώρα παδέλα, όταν έχει μπροστά του τόσο καλά μπλογκ; Και μια και είπα δίαιτα εσύ που τα αμινοξέα και τις γλουτένες τις έχεις κάνει πίνακα ζωγραφικής και αφού και με την ξανθιά(!?)επιστημόνισσα Βάρβογλη καταπιάνεσαι, μπορείς να μου πείς αν η δίαιτα γλουτένης-καζεϊνης, μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα;
Εδώ περιμένω μονολεκτική απάντηση, αν έχεις διάθεση όμως για περισσότερες διευκρινίσεις θα πρότεινα το άλλο μου blog που το διαβάζουν αυτιστικογονείς http://pandsnowqueen.blogspot.com
Η θάλασσα με βουρλίζει και μένα, (όπως κάθε νησιώτη), προσπαθώ να θυμηθώ ένα σχετικό τραγούδι του Λάγιου που πολύ μου άρεσε όταν το είχα ακούσει, αλλά η μνήμη ασθενής και οι Μούσες απούσες!
Αχ! ψυχή μου, είσαι τόσο γνήσια
ΑπάντησηΔιαγραφήζακυνθινοπούλα!
Μπροστά μου ήρθανε τα πεύκα, τα λίοφυτα, οι πικροδάφνες, τα σπάρτα..και πιο πέρα η Θάλασσα!
Φιλιά και να περνάς όμορφα με τα γλυκά σου τα μωράκια!
mareld...
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο με ταξιδεύει αυτό το '' μπροστά μου ήρθανε τα πεύκα...''!!!
Σε ευχαριστώ!
Με έκανες να θυμηθώ, κάτι που είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο άντρας μου και σύντροφος αγαπημένος, μου έκανε δώρο και τον Β΄ τόμο από το έργο του Λουδοβίκου Σαλβατόρ ''ΖΑΝΤΕ'' που είναι μια περιήγηση Ζακύνθου και Σροφαδίων στις απαρχές του 20ου αιώνα. Διαβάζοντας λοιπόν τον εν λόγω τόμο και έχοντας κάνει ήδη 2 trekking (το πρώτο ήταν η προαναφερθείσα ανάβαση στο Σκοπό, το δεύτερο προς Βραχίωνα, στην Λούχα, με αφετηρία πάντα... τον Αγγερικό), υποσχέθηκα στον εαυτό μου το επόμενο καλοκαίρι να ακολουθήσω την διαδρομή, Κάτω Βολίμες-¨Άγιος Ανδρέας. Τα ανίψια μου όμως, που εξ απαλών ονύχων με συντροφεύουν σε αυτές τις εξερευνήσεις -κατά πως τις έλεγαν τότε- προτιμούν μια ''παρά θίν αλός'' διαδρομή παρά τους γκρεμνούς και τα λαγκάδια.
πω, πω ! Δύο γραμμές ήθελα να γράψω και κοίτα τι έκαμα!
Μη σε χασομεράω άλλο. Συμπάθα με.
Γεια σας κόρες κι από εμένα! Ήρθα να πω Καλό Μήνα στη τζόγια Ιωάννα και βρήκα εδώ και την λατρεμένη μου Mareld! Μα πως βρισκόμαστε έτσι οι ζακυθινοί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και ιόνια αύρα σας στέλνω!
Dana μου, την νοιώθω την ιόνια αύρα που έστειλες και σου την ματαγυρίζω ακλουθώντας την. Σε δύο εβδομάδες, εκεί θα ΄μαι πάλε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα.