Μία ανοιξιάτικη μέρα του Μαγιού ( 6/5/1912), πριν 97 περίπου χρόνια, ένας νεαρός ζακυνθινός 24 ετών , με μέτριο ανάστημα όπως οι περισσότεροι συμπατριώτες του, επιβιβάζεται από το λιμάνι της Πάτρας στο "Πατρίς'' και ετοιμάζεται για το μεγάλο υπερατλαντικό ταξίδι.
Μαζί του στο καράβι, όλη η νιότη της δυτικής Ελλάδας.
Τουλάχιστον θα πούνε και κάνα καλαμπούρι, μα η καρδιά του είναι σφιγμένη, σκέφτεται την μάνα του, την Άντζουλα, που τελευταία βολά την είδε στο πόρτο.
Σκέφτεται και τη Βασιλική την μακροπλέξουδη που τση έκλεψε δύο άγουρα φιλιά, ...εψές, ...τη νύχτα...!
Έτσι ξεκίναγε την ιστορία του ο νόνος μου, που την επιβεβαίωσή της την βρήκα εδώ , ψάχνοντας στα αρχεία του Ellis Inland
Τα παραπάνω αφιερωμένα σε όλους τους ζακυνθινούς, που οι παπούδες τους ταξίδεψαν παρέα με τον δικό μου!
Αφιερωμένο και στη Λένα!
Σιόρα Ιωάννα, εμένα οι παπούδες μου δεν έφυγαν μακρία. Μόνο τον έναν τονε πήγανε, χωρίς τη θέλησή του, στη Μακρόνησο. Ευτυχώς γύρισε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!
ε, οτι θα ιδώ και το νόνο μου να συνταξιδεύει με τονε δικόνε σου, δεν περίμενα, αλλά ο δικός μου επέστρεψε. Την Αμερική απο μακρία την είδε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίθαξ
Dana,
ΑπάντησηΔιαγραφήποίος πήγε στη Μακρόνησο με την θέλησή του;
Ανώνυμε Λίθαξ,
Και ο δικός μου γύρισε, γιατί είχε πρόβλημα στο μάτι του (!) και δεν του επέτρεψαν την είσοδο στη χώρα. Και αυτός από μακρία την είδε την Αμέρικα και σουβενίρ κανένα! Επέστρεψε και στεφανώθηκε την μακροπλέξουδη Βασιλική και ...νάμαστε, ...εμείς τώρα!
Γιάννα μου σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για το αφιέρωμα σου, με συγκινείς κρίμα που δεν είναι μαζί μας ο μπαμπάς μου θα του άρεσε πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ξέρω Λένα μου. Είμαι σίγουρη οτι θα γινόταν ιντερνετοπαδός και όλων των ζακυνθινών μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφή