25/5/09

Κρέμα Άνθος Αραβοσίτου. ...Μόνο κλαίγοντας!



Βασούλα, άμα ευκαιρίσεις, κάμε μου τη χάρη και κόπιασε κατά δω, σε χρειάζομαι και...για να σε συγκινήσω σου αφιερώνω το παρακάτω ποίημα του Σολωμού ''Ο θάνατος της ορφανής'' που η μαμά μας έλεγε σαν παραμύθι για να φάμε την κρέμα μας. ...Εκείνη με τους σβώλους! Μόνο κλαίγοντας κατέβαινε ο ...σβώλος κάτω.
''Πές μου, θυμᾶσαι, ἀγάπη μου, ἐκείνη τὴν παιδούλα,
Ὁποὖχε στὰ ξανθὰ μαλλιὰ νεοθέριστη μυρτούλα;
Ὁποὖχε σὰν παρθενικὸ τραντάφυλλο τὸ στόμα,
Ποὖχε τὰ μάτια γαλανὰ σὰν τ᾿ οὐρανοῦ τὸ χρῶμα;
Ποὺ πρὸς τὸ βράδυ πάντοτε μονάχη ἐπερπατοῦσε,
Κι᾿ εἶχε κοντὰ της ἕν᾿ ἀρνὶ ποὺ τὴν ἀκολουθοῦσε;
Ποὺ καθισμένη ἐβρίσκαμε στὸ ἔρμο περιγιάλι,
Καὶ λυπηρὰ ἐτραγούδαε τῆς ἄνοιξης τὰ κάλλη;
Ἄχ! τὸ τραγούδι ἀκλούθαε, κοιτάζοντας τὸ κύμα
Μὲ τόση λύπη, ποὺ ἔλεγες ὁπὼς ἐκοίταε μνῆμα.
Τὴ μαύρη! τὴν ἀπάντησα τὸ χάραμα στὸ δρόμο,
Ἀλλὰ τὴν κόρη τέσσεροι τὴν εἴχανε στὸν ὦμο·
Χυμένα ἦταν σ᾿ ὅλο της τὸ λείψανο ποὺ εὐώδα
Γιούλια, μοσκοῦλες καὶ γαντσιές, τραντάφυλλα καὶ ρόδα.
Σβημένα ἦταν τὰ μάτια της ποὺ φέγγαν σὰν ἀστέρια,
Καὶ μὲ κορδέλες κόκκινες δεμένα εἶχε τὰ χέρια.
Ἄχ! κατεβάζοντάς τηνε οἱ τέσσεροι ἀπ᾿ τὸ βράχο,
Κανεὶς δὲν τὴν ἀκλούθαε πάρεξ τὸ ἀρνὶ μονάχο,
Καὶ μαραμένα ἤτανε τὰ ἀνθηρὰ στολίδια,
Ποὺ κάθε αὐγὴ τοῦ ἐμάζωνε καὶ τοῦ ἔπλεκεν ἡ ἴδια.
Τ᾿ ἀρνὶ μόνον ἀκλούθαε, μπὲ μπέ, μπὲ μπὲ φωνάζει,
Πάντα μπὲ μπέ, πάντα μπὲ μπέ, καὶ τὴν παιδούλα κράζει.
Μὲ τὸ κουδούνι στὸ λαιμὸ εἰς τοὺς γκρεμοὺς περπάτει·
Ν τ ὶ ν ντὶν κουδούνιζε κοντὰ εἰς τὸ στερνὸ κρεβάτι.
Ἐτούτη εἶναι, κόρη μου, ἡ ὄμορφη παιδούλα,
Ὁποὖχε στὰ ξανθὰ μαλλιὰ νεοθέριστη μυρτούλα.''





6 σχόλια:

  1. Και χλαααααααααααααπ η μαμά την κουταλιά μαζί με το ποίημα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kiki,
    έτσι ακριβώς, ποντάριζε στο ότι ήμασταν ψυχοπονιάρες. χαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΟΥΛΑ... ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ Η ΜΑΜΑ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΥΤΑΛΙ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχα! Σκέφτεσαι να μας βλέπουν κάπως έτσι τα παιδιά μας; Σαν ένα κουτάλι που τα κυνηγάει διαρκώς; Γι αυτό και εγώ δεν τα πολυσταυρώνω. όσο θέλουνε ας φάνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ααααααα! Σαν παραμύθι δεν το ήξερα! Εμένα η μάνα μου μού έφτιαχνε δικά τσης παραμύθια. Να 'ναι καλά! Έχετε περάσει κι εσείς κοπέλλες μου το δράμα με την κρέμα, σας κατανοώ!

    Κι εγώ δεν πιέζω το μικρό μας να φάει κι έτσι είναι σαν τσίρος αλλά υγιής!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ντάνα μου, με το που τον είδα τον γιό σου, κατάλαβα ότι και εσύ είσαι ....κρεμόπληκτη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή